Oud Nieuws S06E2 ‘Laverda / Someca M120’

Deel 2 alweer, nog bedankt voor de leuke reacties op het vorige Oud Nieuws. Geen mensen gehoord die het Fordje hebben of kennen, maar we houden ons nog steeds aanbevolen. Ook niet slecht bedacht: Iemand opperde dat het ook wel eens een Rushton zou kunnen voorstellen, een tijdgenoot van de Fordson, en er ook op gebaseerd. De kleuren kloppen, en de spatborden lijken er ook op, maar we hebben tot nu toe alleen plaatjes gezien van Rushtons op stalen wielen. Wordt vervolgd?

Deze keer maar een zijstraat ingeslagen, Oud nieuws gaat nu over combine(s), een Laverda nog wel. Van de oudere Laverda modellen zijn niet veel in miniatuur gemaakt. Ros maakt(e) in 1/43 wel wat van de nieuwere, maar die waren al bruin, en veranderden al snel in Fiatagri en Hesston. Vandaag de dag zijn Laverda’s rood, UH maakt nu een niet onaardig (!) model van de 255 REV. Maar goed, dit is Oud Nieuws, terug naar de oude modellen. Tammo is 40 jaar oud, en weet uit zijn jeugd nog goed een populaire Laverda te herinneren, de M 120.

In de provincie Groningen liepen er vele, naast de Matador’s en de Clayson M 103, of zoals wij deze noemden: een kameel. Van de M 120 bestaat een echt promotiemodel, het was niet in een speelgoedwinkel te koop. Bij of via Laverda dealers kon je het krijgen of kopen, liefst natuurlijk met een echte erbij. Als de dealer hier tenminste ‘aan deed‘ want velen vonden ‘speelgoed’ maar niks, en al helemaal dat ‘plastic spul’. Ze waren inderdaad zeer breekbaar, en niet veel hebben het spelen of het afstoffen overleefd.

Tammo’s zwager had een landbouwmechanisatiebedrijf, en verzamelde ook miniaturen. Hij had zo’n model, en kreeg het van een vriend die op reis door Italië ook een excursie bij Laverda had gedaan, waarna iedereen zo’n model kreeg! Zowel Tammo als Hans hebben nu ook van dit moois, eentje heeft er zelfs twee! Twee verschillende nog wel, want hij bestaat ook als Someca! De Someca is oranje met zwarte velgen, maar is er ook met beige velgen.

De Laverda is donkerder oranje met beige velgen. De Franse verzamelaar Philippe Decombat probeerde Tammo volgens hem te vertellen (in het snelle Frans) dat hij ook een bruine versie ervan heeft, maar die hebben we nog niet gezien. Mr. Decombat is Tammo’s nachtmerrie op Franse veilingen, onder andere in de strijd om dat andere modelletje van een Laverda M 132, die van DUGU. (1/35) Meer hierover een paar Agritoys terug over de Franse veiling en Chartres. Mr. Decombat heeft een website genaamd frenchagritoy.com, waarop zijn indrukwekkende verzameling te zien is of zou moeten zijn, want je moet je als bezoeker eerst inschrijven, en dat is zelfs whizzkid Hans Sikkema nog niet gelukt…

Hans vond zijn Someca op een Franse veiling, en kreeg erbij wat je zou kunnen noemen een folder in het kwadraat. Het is een boekwerkje met een stempel ‘vertrouwelijk’ erop, een zogenaamde verkoopargumentatie. De omslag is bedrukt met een tekening van een Someca M 120 in actie, iets wat bij grafisch vormgever Hans Sikkema natuurlijk helemaal op z’n plaats is. Dealers of vertegenwoordigers konden in dit boekwerk spieken wat ook alweer de sterke punten waren van een M 120 tegenover de rest .

Hij wordt op alle fronten vergeleken met een Claas Matador Gigant, Clayson M 103, Clayson Armada, Braud 405, International F8.513, en een MF 510. Hij komt er – niet geheel verrassend – aardig bij weg, en achterin staat een aantal oneliners die potentiële kopers over de streep moet trekken. Ook de maatvoering staat er keurig in, en zo rekenen we even uit dat het model precies 1/25 is. Ai, Tammo verzamelt toch alleen 1/32? Ja, maar die van DUGU is 1/35, dus die klopt ook al niet, en ze zijn zo mooi…

Een echte Dugu heeft Tammo trouwens nog altijd niet maar Pascal Valentin, de Franse meesterbouwer, heeft een aantal kopieën gemaakt van dit uiterst zeldzame beestje, waarvan er nu wel een in de verzameling prijkt. Bekijk de foto’s van de grotere maar, en geef toe, de lijn zit er goed in. Weten we nu ook wie het model gemaakt heeft? Helaas, geen ontknoping als in het vorige stukje, wij weten het niet. Op en in het model staat alleen made in Italy, en ook de doos verraadt niets. Wel gegevens over de echte machine, het adres van de Laverda fabriek en een schitterende foto, maar geen fabrikant. Of? Aan de binnenkant van het deksel staat piepklein: Grafiche Chiminello- Marostica. Wie het weet mag het zeggen. In een oud ACA clubblad zagen we eens een doos die heel anders bedrukt is, misschien staat het daarop.

Wat is er verder nog te vertellen over dit model? Zoals u al had begrepen is het erg breekbaar, dus zeldzaam en dus waardevol. Prijzen die we hebben gezien, en dat zijn er niet veel, variëren van 600 euro tot het dubbele, afhankelijk van de staat waarin de combine en misschien de doos verkeren. Wij zouden graag horen of dit model ook inderdaad via Nederlandse dealers te krijgen was, en natuurlijk wie het gemaakt heeft. We houden u op de hoogte.

Hans Sikkema en Tammo Broekema